Destylarnię Dalmore założył w 1839 roku Alexander Matheson, ponoć dzięki funduszon zarobionym na handlu opium. Jej budynki znajdują się na obrzeżach miasteczka Alness, nad brzegiem Zatoki Cromarty Firth, w północnej części szkockiego regionu Highland. Nazwa "Dalmore" jest w połowie gaelicka, a w połowie staronordycka i tłumaczona jest jako "wielka łąka".

W 1867 roku destylarnia została sprzedana rodzinie Mackenzie, która wykorzystała herb swojego klanu jako inspirację do stworzenia charakterystycznego symbolu Dalmore – poroża jelenia z 12 odrostami. Nawiązuje on do XIII-wiecznej legendy, w której to Colin z Kintail, ówczesny wódz klanu Mackenzie, podczas polowania ocalił króla Szkocji Aleksandra III przed rozszalałym jeleniem. Za ten czyn otrzymał szlachectwo i herb z wizerunkiem rogatego łba zwierzęcia.

Dalmore słynie z produkcji gładkiej i jedwabistej whisky, leżakowanej zarówno w beczkach po sherry, jak i po bourbonie. Obecnym właścicielem destylarni jest spółka Whyte & Mackay, należąca do filipińskiego koncernu Emperador.