
Cena
-
od
do
Pisco
Pisco to tradycyjny napój alkoholowy pochodzący z Peru i Chile, powstający w wyniku destylacji soku z winogron. Oba kraje roszczą sobie prawo do nazwy 'pisco' i toczą w tej kwestii zażarty spór. W obydwu krajach sposoby produkcji pisco są różne. Nazwa 'pisco' wywodzi się z Peru, gdzie znajduje się miasto Pisco, rzeka Pisco oraz dolina Pisco.
Pisco - co to jest?
Pisco to narodowy alkohol Chile i Peru typu brandy, otrzymywany w wyniku destylacji przefermentowanego soku z winogron. Na litr pisco zużywa się minimum 7-8 kg winogron. Debata nad tym, który kraj może posiadać wyłączne prawo do nazwy 'pisco' toczy się od dawna.
Historia pisco
Historia pisco sięga XVI wieku, kiedy na tereny Chile i Peru przybyli hiszpańscy konkwistadorzy przywożąc ze sobą sztukę destylacji. Jego rodowód jest zatem niewątpliwie europejski, natomiast nazwa 'pisco' wywodzi się z Peru gdzie znajdują się: miasto Pisco, rzeka Pisco i dolina Pisco. Jako określenie alkoholu słowa 'pisco' użyto najprawdopodobniej po raz pierwszy w XVIII wieku, jako odpowiednika hiszpańskiego słowa aguardiente.
Pisco z Chile, pisco z Peru - różnice
W obydwu krajach sposoby produkcji pisco są różne, choć jego bazą jest zawsze sok z winogron. W Peru dozwolona jest tylko jednokrotna destylacja w alembiku. Po destylacji do pisco nie można niczego dodawać, nawet wody. Dozwolona moc dla butelkowania pisco w Peru to 38-42%. W Peru do starzenia pisco w ogóle nie używa się beczek. Świeże pisco musi leżakować przez co najmniej 3 miesiące w neutralnych naczyniach, zazwyczaj szklanych lub ze stali nierdzewnej.
Pisco z Peru dzieli się na cztery rodzaje:
- Pisco Puro – pisco jednoszczepowe, otrzymane z jednego szczepu winogron;
- Pisco Acholado – pisco otrzymane z różnych szczepów winogron;
- Pisco Mosto Verde – pisco destylowane z nie do końca przefermentowanego moszczu, kiedy w winie jest jeszcze stosunkowo dużo cukru. Na wyprodukowanie 1 litra tego rodzaju pisco potrzeba więcej winogron;
Pisco z Chile musi być również destylowane w alembiku, ale proces ten może być wielokrotny. Do pisco można dodać wyłącznie wodę, celem ujednolicenia mocy. Producenci pisco w Chile mogą leżakować swoje trunki w beczkach. Dozwolona moc dla butelkowania pisco w Chile to 30-50%.
Główny podział pisco z Chile wynika z mocy butelkowanego alkoholu:
- Pisco Seleccion – 30%,
- Pisco Especial – 35%,
- Pisco Reservado – 40%,
- Gran Pisco – powyżej 43%,
- Pisco Transparente - pisco nieleżakowane.